Blessed Augustus Tolton Poster

Hij werd in 1854 in Brush Creek, Missouri, een slaaf geboren. Zijn vader, Peter Paul Tolton, ontsnapte aan de slavernij om zich bij het leger van de Unie aan te sluiten (later overleden als soldaat), en in de jaren zestig vluchtte zijn moeder, Martha Tolton, met haar twee zoons en een dochter van de baby. Hij sloot vuile kogels en reisde 's nachts. De familie stak uiteindelijk de Mississippi over in een rowboot en maakte hun weg naar Quincy in de vrije staat Illinois. De familie van Tolton was al katholiek gekapt toen ze in Missouri was, en Martha probeerde een gastkerkgemeenschap voor haar kinderen te vinden, maar Augustus had jarenlang last van spot en vernedering in de parochie en scholen van Quincy. De Tolton vond eindelijk een welkom in St. Peter Parish in de stad. Op 16-jarige leeftijd voelde Augustus zich geroepen tot priesterschap, maar hij werd niet geaccepteerd door elke katholieke seminarie in het land. Toch liet hij hem niet afschrikken van zijn oproep. In plaats daarvan werkte hij, met de hulp van twee priesters van de Quincy en katholieke welgestelden, de komende tien jaar in tabaksfabrieken en andere banen, totdat hij genoeg geld kon besparen om naar Rome te reizen om daar een seminarie bij te wonen. De komende zes jaar studeerde hij om een missionaris te worden, met dien verstande dat hij naar de Afrikaanse minister zou worden gestuurd, maar God had andere plannen. Op de avond voor zijn ordinatie in 1886 riep kardinaal Giovanni Simeoni, de prefect van de Vaticaancongregatie voor de propagatie van het geloof, Tolton op om hem te vertellen dat hij teruggestuurd werd naar Amerika. De kardinaal zei: "Amerika is de meest verlichte natie genoemd; we zullen zien of het die eer verdient. Als Amerika nog nooit een zwarte priester heeft gezien, moet het er nu een zien." Tolton werd toegewezen aan St. Joseph Parish in Quincy, en hoewel hij het hart van zowel jonge als oude mensen won, werd hij ook vernederd, geïsoleerd en veroordeeld door collega-priesters die hem niet konden accepteren. Ze noemden hem de "n-r-priester" en toen een groot aantal blanke katholieken zijn parochie bijwoonden, zei de jaloerse pastor van een naburige parochie hem dat hij geen blanke mensen in zijn kerk mocht toelaten. Tolton antwoordde: "We openen de deuren naar de kerk. We vertellen mensen niet om naar buiten te gaan; we vertellen hen om naar de kerk te gaan." Later werd hij uitgenodigd om naar Chicago te komen om minister te worden van de opkomende zwarte katholieke gemeenschap, voor wie hij St. Monica's Parish ontwikkelde en bouwde. Zijn resterende jaren waren er besteed aan het geven van ministerieel advies aan de armen, het verzorgen van de zieken en de hongerigen, en het onvermoeibaar werken om geld voor de gemeenschap te werven. In feite was St. Katharine Drexel (stichting van de zogenoemde "Blessed Sacrament Sisters" en de Xavier Universiteit van Louisiana) een van zijn voordelen. De gezondheid van Tolton heeft te lijden gehad van zijn onvermoeibare werk, en in 1897, toen hij 43 was, stierf hij aan complicaties van een hartslag terwijl hij terugkeerde naar huis van een herder.