Calypso Steampunk Briefkaart

Een zeemisdroom zo droomachtig! Dus vissen! Hier is haar verhaal: Er zijn sentimentele soorten, mensen die elk liefdesbriefje haastig jotten op een papiertje, elk geheugen-beladen matchbook, en dan zijn er hoarders, die helemaal niets weggooien, om op een dag een rooskleurige paperclip te laten zien. Jordan Quinn was zeker geen van deze twee. Als ze een bepaald artikel de afgelopen week niet had gebruikt, ging het in de vuilnisbak. Ze hield niet van rommel, haatte rommel en was over het algemeen slecht geplaatst in een familie van nostalgische memento-savers en tchotchke-fanciers. Afhankelijk van het punt van uitzicht, maakte dat haar de slechtste of de absolute beste keuze om haar oma's nalatenschap te ontruimen toen de venerable grande dame naar haar beloning ging. De oude mansie, gespierd met tulten en spieren, werd op een zee klif precies gekweekt, waarbij het wilde en grijze Maine zee wordt genezen, en werd aan de kieuwen geplakt met stoffige antieke, souvenirs en stukjes Victoriaans arcana. Als je de gekloonde deur open duwt, dan is Jordanië zichtbaar in de foyer gegrepen als je geconfronteerd wordt met de enorme taak die voor haar ligt. "Wat een troep!" Ze zag, plukte een aantal overmaatse paraplu's uit de paraplu met olifantenvoetjes bij de deur en zette ze in de overmaat die ze voor de gelegenheid had gekregen. Na overweging gooide ze de paraplu ook binnen. De uitholling van Jordanië was aanzienlijk, maar niet onbeperkt, en tegen de late namiddag moest ze gewoon even pauzeren. Ze brak een pot thee uit en liep in de onaangeroerde parlor waar een relikwie van een gramophone haar oog trok. "Oh waarom niet?" Ze dacht: "Het is stil als een tombe hier." Bij het openen van de kast nam ze de eerste schijf (wax!) op de stapel. "Calypso", hè?" ze gemuteerd , met de machine van het mystificerende verouderde apparaat . Terwijl de eerste kraakachtige noten uit de hoorn zijn gestagneerd, zonk Jordanië op een overmaat en chaos, opgesloten in een melk- en donkerchocoladeharlequin satin. Voordat ze een enkele theepot kon riskeren, sliep ze snel. Verwoesd door de helderheid van een volle maan die zijn ronde gezicht tussen de stoffige fluwelen drapes zweert, keek Jordan op de gramophone om slechts twee grote vissen te zien zwemmen die er gelukkig uit zwemmen samen met de muziek, dat was verbazingwekkend genoeg nog steeds aan het spelen. Een grote octopus was naast haar gekuild en geniet van een kopje thee uit haar theepot, die nu blijkbaar een vieze krab had gehost. Een andere koppotige had zich in haar pet gevestigd en een kleine Argonaut had blijkbaar zijn schelp opgegeven ten gunste van haar theepot. Hoewel het simpelweg zo leek dat dromen de beste optie was, wist Jordan dat ze dat niet was. Ze sprong op en haalde het record weg en het leven van het zee verdween net zo snel als de muziek. Op dat moment omarmde Jordan de wijsheid om iemand aan te werven die beter op de hoogte was van antieke dan zij om de schoonmaak uit te voeren. Ze heeft echter ook de grammofoonplaat en de platen verpakt en ze meegenomen met haar laatste dat iemand nieuwsgierig wordt naar hoe "Safari March" of "orkaan Sonata" zou kunnen klinken. Voor zover iedereen weet zitten ze sindsdien in haar zolder en verzamelen ze stof. Dit originele kunstwerk en verhaal zijn copyright Ramona Szczerba 2010. Het auteursrecht op dit materiaal is geenszins overdraagbaar met de verkoop van dit artikel. De koper heeft geen recht op reproductierechten - noch afbeelding noch verhaal kan worden gereproduceerd zonder mijn uitdrukkelijke schriftelijke toestemming. Bedankt!