Casey Jones Railroad Engineer postage 1950 Mok

van www.railphotoexpress.biz; Jonathan Luther "John" "Casey" Jones (14 maart 1863 - 30 april 1900) van Jackson, Tennessee, was een Amerikaanse spoorleider die werkte voor de Illinois Central Railroad (IC). Hij werd op 30 april 1900 gedood toen zijn trein botste met een gestormde goederentrein nabij Vaughan, Mississippi. Zijn dramatische dood, terwijl hij zijn trein probeerde te stoppen en de levens van zijn passagiers probeerde te redden, maakte hem tot een held; Hij was immoreel in een populaire ballade die door zijn vriend Wallace Saunders werd gezongen. Jones was ook beroemd om zijn bijzondere vaardigheid met het treinfluitje. Zijn fluitje bestaat uit zes dunne buizen die aan elkaar zijn gebonden, de kortste is de helft van de lengte van de langste. Het unieke geluid bestond uit een lang uitgetrokken noot die zacht begon, roos en vervolgens stierf aan een fluistertje, een geluid dat zijn handelsmerk werd. De 1950 3 postzegel waarin Casey Jones wordt geëerd, is gewijd aan de spoorwegingenieurs van Amerika.