CHERNOBYL BRIEFKAART

26 april 2011 25 jaar geleden, 2/3 van mijn leven, gebeurde het ergste nucleaire ongeval in de geschiedenis, met een litteken van vernietiging, dood, ziekte, vervuiling en de toekomst van honderdduizenden verwoeste mensen. Velen zijn het vergeten, anderen negeerden het, velen geven er niet meer om, en er zijn weinig generaties die niet hebben gehoord van wat er in dat weekend van de lente gebeurde in een kleine stad in Oekraïne (voormalige Sovjet-Unie), toen de deuren van de hel wijd open waren en meer dan 800.000 mannen en vrouwen haastten (of duwden) om het gebied schoon te maken met ontoereikende uitrusting. Herinnert me aan deze mensen, dat ik een 4 maanden lange campagne startte om hun geheugen terug te brengen, om te onthouden wat er gebeurt en om te weten, na 25 jaar, of er iets veranderd was. We mogen nooit vergeten.