Een reis naar de maan stropdas

Le Voyage dans la Lune/A Trip to the Moon (France, 1902), het eerste science fiction verhaal van het scherm, was een 14 minuten durend meesterwerk gemaakt door de verbeeldende Franse regisseur en meester Georges Melies (1861-1938) in zijn versie van het verhaal van Jules Verne. Het complot van de stille film, een lichthartig satire dat de conservatieve wetenschappelijke gemeenschap uit haar tijd bekritiseert, werd geïnspireerd door Jules Verne's From the Earth to the Moon (1865) en H. G. Wells' First Mannen in the Moon (1901). Deze film, Melies' 400ste en meest opmerkelijke film, werd gemaakt op een astronomisch budget voor de tijd van 10.000 Francs - riskant, maar de moeite waard omdat het enorm succesvol was. De populariteit van Edison heeft er ook toe geleid dat het illegaal werd gekopieerd, onder de namen van anderen werd vrijgelaten en illegaal werd gekopieerd (waaronder een die door de filmtechnici van Edison werd gestolen en in de VS werd verspreid). [Bijvoorbeeld, er was een illegaal duplicaat van de film beschikbaar in de VS van Siegmund Lubin onder de titel A Trip to Mars.] Melies schreef het witte script, werkte in de film in de leidende rol, ontwierp de sets en kostuums, gericht, gefotografeerd en produceerde de film! Hij huurde acrobaten van de Folies Bergere in om de longbewoners te spelen, Selenites, en de schaars geklede assistenten (of pagina's) die het kanon lanceerden waren dansers van het ballet van Châtelet. Het afbeelding van de longcapsule die in het oog van de maan landt, is een gedenkwaardig gezicht dat in de geschiedenis van de bioscoop algemeen wordt erkend. Als filmpionier en producent van meer dan 500 korte films maakte Melies het filmmedium op en vond het uit zoals hij had gevraagd. Hij ontwikkelde de kunst van speciale effecten in eerdere films, waaronder dubbele blootstelling, acteurs die met zichzelf over gespleten schermen presteren, en het gebruik van het oplossen en vervagen. Hij was ook pionier op het gebied van filmbewerking. De sets of de scenery-achtergronddruppels in de film zijn eenvoudige, geverfde vlakken. Het heeft alle elementen die het science-fiction genre kenmerken: avontuurlijke wetenschappers, een futuristische ruimtereis, speciale effecten zoals superimposities, en vreemde buitenaardse wezens op een verre plaats.