eiland Man Keramisch Ornament

Het eiland Man, dat ook wel bekend staat als Mann, is een autonome Britse kroonafhankelijkheidsrelatie, die gevestigd is in het Ierse Zee tussen de eilanden van Groot-Brittannië en Ierland. Het staatshoofd is koningin Elizabeth II, die de titel van Lord of Mann draagt. De Heer van Mann wordt vertegenwoordigd door een Luitenant-gouverneur, maar zijn buitenlandse betrekkingen en defensie vallen onder de verantwoordelijkheid van de Britse regering. Het eiland is sinds 6500 voor Christus bewoond. Als een van de zes Keltische naties begon de Gaelische culturele invloed in de 5e eeuw AD. De Manx-taal, een tak van de Gaelische talen, kwam geleidelijk aan naar voren. In 627 veroverde Edwin van Northumbria het eiland Man samen met het grootste deel van Mercia. In de 9de eeuw begonnen de Norsen zich daar te vestigen. De Noorse bevolking uit Schotland vestigde vervolgens het Koninkrijk der Isles. De titel van de koning zou dan het achtervoegsel dragen, "en de eilanden". Magnus III, de koning van Noorwegen, stond tussen 1099 en 1103 ook bekend als "koning van Mann en de eilanden" als onderdeel van de Hebridebeschaving. Er ontstond een cultuur van Norse-Gaelic en het eiland werd onder controle van Norse. In 1266 werd het eiland een onderdeel van Schotland, zoals geformaliseerd door het Verdrag van Perth. Na een periode van afwisselende regels door de koningen van Schotland en Engeland, viel het eiland in 1399 onder het feodale gezag van de Engelse kroon. In 1765 werd het Britse kroon binnengesmokkeld, maar het eiland is nooit deel gaan uitmaken van het koninkrijk Groot-Brittannië of zijn opvolger, het Verenigd Koninkrijk, dat zijn status van intern zelfbestuurde Kroonafhankelijkheid behoudt.