Elegy van William-Adolphe Bouguereau

Elegy (ook Douleur d'Amour, of Pain of Love) van William-Adolphe Bouguereau, 1899, is een olie op het schilderij van een vrouw dat zich rouwt om een crypt in een bos. Een scharnierende kast op haar voeten wast tranen uit zijn ogen. Bouguereau schilderde waarschijnlijk de gladde, realistische figuur uit het leven, met invloeden van klassieke oudheid en de renaissance. William-Adolphe Bouguereau (1825 - 1905) was een Franse schilder die opgeleid was in de Ecole des Beaux-Arts, Parijs, en de Villa Medici in Rome. Hij exposeerde met groot succes in het Franse Salon en werd een van de meest bekende en rijke kunstenaars van zijn tijd. Bouguereau werkte in de Franse academische traditie, een school van moderne schilders uit de late 19e eeuw, die zich concentreerde op het menselijke cijfer en de klassieke vakken in zeer gepolijste werken van optisch realisme. Zijn belangrijkste belang was het vrouw getal, dat meestal in quasi-klassieke, fijngetekende contouren wordt weergegeven, in onderwerpen die vaak sentimenteel waren. Bouguereau's reputatie nam in de 20e eeuw sterk af door de opkomst van het Modernisme, maar de belangstelling voor zijn traditionele beeldschilderijen is de afgelopen jaren opnieuw toegenomen.