FATIMA APPARITION POSTER

FATIMA APPARITION, First appartion of Our Lady Op Zondag 13 mei 1917, pasten de kinderen hun kudde zoals gebruikelijk op de Cova da Iria, die ongeveer een mijl van hun huis verwijderd was. Ze speelden toen plotseling een felle lichtbundel de lucht doorboren. Ze beschreven het als een bliksemflits. Het was niet echt blikseminslag, maar eerder de reflectie van een licht dat beetje bij beetje benaderde. Verschrikt door de flits keken de kinderen rond de hemel die helder en helder was zonder de minste plek van een wolk. Geen briesjes geroerd, de zon was sterk, en er was nergens een hint van een storm dat verantwoordelijk zou kunnen zijn voor een bliksemflits. De kinderen dachten echter dat ze beter naar huis konden gaan in hoesje, dat ze misschien zouden gaan regenen. Terwijl ze de heuvel afdaalden. Een andere bliksemflits nam ze met verrassing mee. Panicky met angst, ze namen een paar stappen en keken naar rechts. Daar staat boven de bladeren van een kleine holmoak, "een dame die helemaal in wit is gekleed, briljanter dan de zon, die lichtstralen afgeeft, helder en sterker dan een kristalglas gevuld met het meest mousserende water, doorboord door de brandende zonnestralen". De dame sprak met hen en zei: "Vrees niet! Ik zal je geen kwaad doen." "Waar kom je vandaan?" vroegen de kinderen. "Ik kom uit de hemel" antwoordde de mooie dame, die haar hand zachtjes opstak naar de verre horizon. "Wat wil je van mij?", vroeg Lucia. "Ik kwam je vragen om hier zes opeenvolgende maanden te komen, op de dertiende dag, op hetzelfde uur. Ik zal je later vertellen wie ik ben en wat ik wil. Ik zal hier nog een zevende keer terugkeren." Lucia zei: "Kom je uit de hemel...En ga ik naar de hemel?" "Ja, je gaat wel." "En Jacinta?" "En Francisco?" "Hij ook, maar hij zal veel rosaries moeten zeggen". Uiteindelijk vroeg onze dame: "Wil je je aan God aanbieden om al het leed te dragen dat hij je kan toedienen, als een daad van genoegdoening voor de zonden waardoor hij beledigd is, en om te vragen om de bekering van zondaars?" "Ja, dat doen we." zei de kinderen. "Je zult veel moeten lijden, maar de genade van God zal je troost zijn. "Toen opende ze haar handen met een liefdevol gebaar van een moeder die haar hart aanbiedt. Er ontstond een intens licht dat door hen leek te gaan. De visie verdween met hun te zeggen: "Reciteer elke dag de rosserie om de vrede voor de wereld en het einde van de oorlog te bereiken." En ze verdween.