Force4Good Witte Mok

Mijn zoon verwerkt, net als veel andere studenten, de wereld anders dan de ‘typische’ ervaring. Gedurende zijn opleiding worstelde hij met het luisteren naar het hele lichaam - een praktijk die in 1990 werd ontwikkeld en die studenten expliciet vraagt om stil te zitten, naar de docent te kijken, gezichtsuitdrukkingen te tonen die interesse tonen en hun handen stil te houden / in hun schoot te houden om te shows dat ze aandacht besteden. Mijn zoon werkte zo hard om deze verwachtingen te volgen, niet omdat ze hem hielpen te leren, maar omdat hij bang was om in de problemen te komen of de aandacht op zichzelf te vestigen. De moeite om eruit te zien alsof hij luisterde, maakte het nog moeilijker voor hem om daadwerkelijk te verwerken wat er werd gezegd en veroorzaakte angst. Toen hij zich realiseerde welke impact dit had op zijn leren en welzijn, besloot hij actie te ondernemen - zijn ervaringen openlijk te delen en collega neurodivergente kinderen uit te nodigen hetzelfde te doen. Hij heeft een open brief geschreven aan schooldirecteuren met de vraag om het luisteren naar het hele lichaam te heroverwegen en meer inclusieve methoden te omarmen. Hij nodigt andere kinderen, families en supporters uit om deze brief op 4 mei naar scholen te sturen (omdat hij, als een echte Star Wars-fan, denkt dat dat episch zou zijn). Waarom dit ertoe doet Het luisteren naar het hele lichaam gaat ervan uit dat er maar één manier is om te luisteren, waarbij de realiteit wordt genegeerd dat meer dan 10% van de bevolking neurodivergent is (University of Michigan). Maar hier is het grotere probleem - veel neurodivergente kinderen op scholen zijn nog niet eens geïdentificeerd. Studies suggereren dat een groot aantal kinderen naar school gaan zonder te weten dat ze neurodivergent zijn, wat betekent dat ze voortdurend worden gevraagd om dingen te doen die onnatuurlijk of ongemakkelijk aanvoelen - zonder te begrijpen waarom. Voor deze studenten is het niet alleen een mild ongemak om te horen "stil te zitten en oogcontact te maken". Het is vermoeiend, angstwekkend en in veel hoesjes een barrière om daadwerkelijk te leren. Onderzoek in het speciaal onderwijs heeft aangetoond dat rigide luisterregels neurodivergente studenten actief kunnen schaden door hen te dwingen om uiterlijk te verkiezen boven begrip. Toch blijven deze verwachtingen diep verankerd in veel scholen. Het is tijd voor scholen om het luisteren naar het hele lichaam te vervangen door meer inclusieve luistermethoden die de verschillende manieren respecteren waarop studenten informatie verwerken. Onderwijs moet individualiteit vieren, niet conformiteit afdwingen - en onze kinderen leren naar hun eigen lichaam te luisteren en hun begrip te ontwikkelen van hoe ze hun eigen vermogen om aandacht te besteden en zich bezig te houden met hun leren kunnen optimaliseren. Een populair alternatief voor WBL is Bumper the Whole Body Learner en we vragen scholen om te overwegen om Whole Body Listening te vervangen door bumper.