Galapagos Giant Tortoise Poster

Deze gigantische schildpad gaf ons een vraagsteller toen we hem op een weg op de hooglanden van Santa Cruz-eiland op de Galapagos-eilanden lieten passeren. De Galapagos tortoise of de Galapagos reuzenschildpad (Chelonoidis nigra) is de grootste levende schildpadsoort en het veertiende levende reptiel. Moderne reuzenschildpadden kunnen tot 250 kg wegen; zelfs grotere versies, nu uitgestorven, roamen elk continent behalve Antarctica en Australië. Vandaag de dag bestaan ze alleen de Galapagos-eilanden en Aldabra in de Indische Oceaan. De tortoise is het gevolg van zeven van de Galapagos-eilanden, een vulkaanarchipel die ongeveer 620 mijl (meer dan 1.000 kilometer) ten westen van het Ecuadoraanse vasteland ligt. Met een levensduur van meer dan 100 jaar in het wild is het een van de langstlevende gewervelde dieren. De grootte en de vorm van Shell variëren tussen populaties. Op eilanden met vochtige hooglanden zijn de schildpadden groter, met gedomesticeerde schelpen en korte halzen - op eilanden met droge laaglanden zijn de schildpadden kleiner, met "zadels" en lange nekken. Charles Darwins waarnemingen van deze verschillen op de tweede reis van de Beagle in 1835 droegen bij tot de ontwikkeling van zijn theorie van de evolutie. Het aantal folteringen daalde van meer dan 250.000 in de 16e eeuw tot een dieptepunt van ongeveer 3.000 in de jaren zeventig. Deze achteruitgang was het gevolg van de exploitatie van de soorten vlees en olie, de habitatsanering voor de landbouw en de introductie van niet-inheemse dieren op de eilanden, zoals ratten, geiten en varkens. Instandhoudinspanningen, die in de 20e eeuw zijn begonnen, hebben ertoe geleid dat duizenden in gevangenschap gefokte jonge exemplaren op hun voorouderlijke thuiseilanden zijn vrijgekomen, en het totale aantal van de soorten wordt geschat op meer dan 19.000 aan het begin van de 21e eeuw. Ondanks deze heropleving wordt de soort als geheel door de Internationale Unie voor het behoud van de Natuur (IUCN) als "kwetsbaar" aangemerkt.