Honey Bee Swarm Foto Afdruk

"Honey Bee Swarm" door Catherine Sherman. Een zwerm honingbijen die vastklampt naar takken van een paarse boom in de buurt van Kansas City begin mei, die ik zag op mijn gebruikelijke looproute in mijn buurt. Ik hoorde de honingbijen voor ik ze zag. Ze maakten een heel luid geluid, zoals een lawaaierige landschapsmachine. Ik liep naar de boom waar ik duizenden bijen zag rondvliegen en duizenden meer op een boom. .Op de foto, de volgende dag genomen, zijn de bijen kalm en geknuffeld op de boomtakken, die geen geluid maken. Op de derde dag waren de bijen verdwenen, zonder dat er een enkel teken achterbleef, maar een honingbij die rond de boom vliegt alsof hij vroeg: "Waar is iedereen heen gegaan?" De opwarming is de manier van voortplanting van een honingbijenkolonie. Tijdens het opwarmen van de proppen, spleten één enkele kolonie in twee of meer verschillende kolonies. Honingbijen zijn niet agressief in deze staat, omdat zij geen bijenkorf hebben om te beschermen. In de meeste klimaten zwermen westerne honingbijen (apis mellifera) in de lente en de vroege zomer, terwijl er een overvloed aan bloeiende bloemen is om nectar en pollen te verzamelen. Als reactie op deze gunstige omstandigheden creëer de korf 1 tot 24 nieuwe koninginnen. Net zoals de pupillen van deze "dochterkoninginnen" bijna volledig zijn, verlaten de oude koningin en ongeveer de helft tot tweederde van de volwassen werknemers de kolonie in een zwerm en reizen ze op een afstand om een nieuwe locatie te vinden die geschikt is voor de bouw van een bijenkorf, zoals een holle boomstam. Succesvolle scouts zullen de locatie van geschikte nestplaatsen aan de andere bijen melden. Op de tijdelijke locatie bepaalt het cluster de uiteindelijke nestlocatie op basis van het opwindingsniveau van de dansen van de tuinbijen. Het is ongebruikelijk als een zwerm zich gedurende meer dan drie dagen op een tussenstop beweegt. In de oude kolonie zullen de opkomende dochterkoninginnen tegen elkaar vechten tot er maar één overlevende koningin is.