Inuit Kayak - Sepia Glas

Een Inuitjager peddelt zijn kajak op een grijze dag. Aanpassen door uw eigen tekst toe te voegen. Kajaks (Inuktitut: qajaq) werden oorspronkelijk ontworpen door de inheemse bevolking van het Noordpoolgebied, die de boten gebruikten om te jagen op meren in het binnenland, rivieren en kustwateren van de Noordelijke IJszee, de Noord-Atlantische Oceaan, het Beringse Zee en de Noord-Pacifische Oceaan. Deze eerste kajaks werden gebouwd van gestikte zeehonden of andere dierenhuiden gespannen over een houten lijst (gemaakt van drijfhout, aangezien veel van hun leefgebieden boomloos waren). Kajaks zijn minstens 4000 jaar oud. Een kajak is een kleine door mensen aangedreven boot met traditioneel een overdekt dek en een of meer cockpits, elk met een paddler die een tweebladige peddel bedient. De cockpit is bedekt met een spuitdek (rok) dat de binnenkant van de boot (en het onderlichaam van de paddler) droog houdt. Het spuitdek of een soortgelijke waterdichte afdekking hecht zich stevig aan de randen van de cockpit, waardoor wordt voorkomen dat water door golven of spray binnenkomt en het in sommige boten mogelijk is om de kajak te rollen, de boot te kapseizen en recht te zetten zonder deze met water te vullen of de passagier uit te werpen. Sommige moderne kajaks hebben het traditionele ontwerp op verschillende manieren aangepast, zoals het verwijderen van cockpits, het plaatsen van de paddler(s) boven op de boot, het hebben van opgeblazen luchtkamers rondom de boot en het vervangen van peddels door andere aandrijfmethoden. Kajaks worden over het algemeen onderscheiden van kano's door de zitpositie van de peddelaar en het aantal bladen op de peddel. In een kajak kijkt de peddelaar naar voren, de benen naar voren, met een peddel met dubbele bladen. In een kano kijkt de peddelaar naar voren en zit of knielt in de boot, met behulp van een enkele peddel met messen. In sommige delen van de wereld, zoals het Verenigd Koninkrijk, worden kajaks beschouwd als een subtype van kano's.