Jeremy Bentham Poster

Jeremy Bentham, jurist en politiek hervormer, is de filosoof wiens naam het meest geassocieerd wordt met het fundamentele tijdperk van de moderne utilitaire traditie. Eerdere moralisten hadden een aantal van de kernideeën en karakteristieke terminologie van de utilitaire filosofie afgekondigd, met name John Gay, Francis Hutcheson, David Hume, Claude-Adrien Helvétius en Cesare Beccaria, maar het was Bentham die de theorie in haar herkenbare seculiere en systematische vorm maakte en er een kritisch instrument van morele en juridische filosofie en politieke en sociale verbetering van maakte. In 1776 kondigde hij zichzelf voor het eerst aan in de wereld als een voorstander van nut als het leidende principe van gedrag en recht in A Fragment on Government. In An Introduction to the Principles of Morals and Legislation (gedrukt in 1780, gepubliceerd in 1789) beschreef hij als een voorstadium van de ontwikkeling van een theorie van strafrecht de basiselementen van de klassieke utilitaristische theorie. Het wetboek van strafrecht zou de eerste zijn in een collectie van wetboeken die de utilitaristische pannomion zouden vormen, een compleet corpus van wetten gebaseerd op het nutsprincipe, waarvan de ontwikkeling was om Bentham bij een levenslang werk te betrekken en dat burgerlijk, procedureel en constitutioneel recht zou omvatten. Als bijproduct, en in de tussenvoegsels tussen de subcodes van dit uitgestrekte wetgevende bouwwerk, varieerden Benthams geschriften over ethiek, ontologie, logica, politieke economie, gerechtelijk bestuur, slechte wetgeving, gevangenishervorming, internationaal recht, onderwijs, religieuze overtuigingen en instituties, democratische theorie, overheid en administratie. Op al deze gebieden leverde hij belangrijke bijdragen die nog steeds voorkomen in discussies over utilitarisme, met name over de morele, juridische, economische en politieke vormen ervan. Hierop berust Benthams reputatie als een van de grote denkers in de moderne filosofie.