Jezus op weg naar Emmaus Legpuzzel

Luke 24 (New International Version) Op de weg naar Emmaus 13. Op dezelfde dag gingen twee van hen naar een dorp genaamd Emmaus, ongeveer 7 mijl[a] uit Jeruzalem. 14 Ze spraken met elkaar over alles wat er gebeurd was. 15 Toen ze met elkaar praatten en deze dingen met elkaar bespraken, kwam Jezus zelf naar boven en liep met hen mee; 16, maar ze werden ervan weerhouden hem te herkennen. 17 Hij vroeg hen: "Wat bespreek je samen als je meedoet?" Ze stonden stil, hun gezichten zijn neergeslagen. 18 Een van hen, genaamd Cleopas, vroeg hem: "Ben jij de enige die Jeruzalem bezoekt die niet weet wat er in deze dagen is gebeurd?" 19 "Wat?" Hij vroeg het. "Over Jezus van Nazareth," antwoordden ze. "Hij was een profeet, krachtig in woord en daad voor God en alle mensen. 20. De hoofdpriesters en onze heersers hebben hem ter dood veroordeeld en zijn gekruisigd; 21, maar we hadden gehoopt dat hij degene was die Israël zou terugbetalen. Bovendien is het de derde dag sinds dit alles heeft plaatsgevonden. 22 Bovendien verbaasden sommige van onze vrouwen ons. Ze gingen vanmorgen vroeg naar het graf, maar vonden zijn lichaam niet. Ze kwamen en vertelden ons dat ze een visie van engelen hadden gezien, die zei dat hij nog leefde. 24 Toen gingen sommige van onze metgezellen naar de tombe en vonden het net zoals de vrouwen hadden gezegd, maar ze zagen Jezus niet." 25 Hij zei tegen hen: "Hoe dom je bent, en hoe traag om te geloven dat alle profeten hebben gesproken! 26 Hoefde de Messias niet te lijden onder deze dingen en dan zijn glorie in te gaan?" 27 En om te beginnen met Mozes en alle Prophets, legde hij aan hen uit wat in alle Manuscripten over zichzelf werd gezegd. 28 Toen ze het dorp benaderde waar ze naartoe gingen, ging Jezus verder alsof hij verder ging. 29. Maar ze drongen hem sterk aan: "Blijf bij ons, want het is bijna een avond. de dag is bijna voorbij . " Dus ging hij naar binnen om bij hen te blijven. 30 Toen hij met hen aan tafel zat, nam hij brood, gaf hij bedankt, brak het en begon het aan hen te geven. 31 Toen werden hun ogen geopend en herkenden ze hem, en hij verdween uit hun zicht. 32 zij vroegen elkaar, "waren niet ons hart brandend binnen ons terwijl hij met ons op de weg praatte en de Manuscripten voor ons opende?" 33 Ze stonden op en keerden meteen terug naar Jeruzalem. Daar vonden ze de Elf en de mensen met hen, die samen 34 en gezegde bijeenkwamen: "Het is waar! De Heer is opgestaan en heeft zich naar Simon verschenen." 35 Toen vertelden de twee wat er onderweg was gebeurd, en hoe Jezus door hen werd erkend toen hij het brood brak.