Llama op Machu Picchu, Peru Poster

"Llama at Machu Picchu" door Catherine Sherman. Een lama zet zich voor op een terras bij Machu Picchu, een archeologische vindplaats Inca in de Andes van Peru. Deze lama maakt deel uit van een huisdier dat leeft bij Machu Picchu. Machu Picchu wordt beschouwd als een boedel van de Inca-keizer Pachacuti, die de 1438-1472-wet heeft uitgevaardigd. Het werd gebouwd rond 1450, op het hoogtepunt van het Inca Rijk en werd in 1572 verlaten. Dit citadel is waarschijnlijk het meest bekende icoon van de Inca beschaving. Het Incan-imperium was afhankelijk van de lama om handelsgoederen, wortelgewassen en bouwmaterialen te vervoeren tot zeer moeilijk bereikbare locaties in de Zuid-Amerikaanse hooglanden. Machu Pichu wordt op een hoog zadeltje geperst op 2.430 meter boven de Urubamba. Hoewel het citadel Machu Picchu zich slechts op ongeveer 80 kilometer afstand van Cusco bevindt, de hoofdstad van Inca, hebben de Spanjaarden het nooit gevonden en dus niet geplunderd of vernietigd, zoals vele andere plaatsen hebben gedaan. Nadat Machu Picchu was verlaten, groeide het omringende oerwoud over de plaats, en weinigen wisten van zijn bestaan. De Amerikaanse historicus Hiram Bingham bracht in 1911 internationale aandacht voor de site. De National Geographic Society wijdde hun hele kwestie van april 1913 aan Machu Picchu. In 1983 heeft de UNESCO Machu Picchu aangewezen als werelderfgoedgebied, en het omschreven als "een absoluut meesterwerk van architectuur en een unieke getuigenis van de Inca-beschaving". In 2007 werd Machu Picchu gekozen als een van de nieuwe zeven wereldwonderen in een wereldwijde internetenquête. In 1981 verklaarde Peru een gebied van 325,92 vierkante kilometer (125,84 vierkante meter) rond Machu Picchu als een "historische sanctuary". Het is een zeer populaire toeristische bestemming, maar door de druk van het feit dat het tot de dood wordt verheven, zijn de toeristenaantallen elke dag beperkt.