MacDougall Tartan Fleece Deken

Tartan (Schots-Gaelisch): breacan ( ˈbɾʲɛ xkjun ) is een patroon dat bestaat uit horizontale en verticale strepen in meerdere kleuren die door elkaar zijn gekruist . Tartans zijn afkomstig van geweven wol, maar nu worden ze gemaakt in veel andere materialen. Tartan is in het bijzonder in verband gebracht met Schotland. Schotse ovens hebben bijna altijd tartan patronen. Tartan wordt vaak in Noord-Amerika gierig genoemd, maar in Schotland is een gipsplaat een tartan doek over de schouder als een ovenaccessoire, of een gewone deken zoals je op een bed zou hebben. Tartan wordt gemaakt met afwisselende banden van gekleurde (voorgeverfde) draden die in rechte hoeken van elkaar worden geweven als kettingboom en inslag. De inslag wordt geweven in een eenvoudige testpop, twee over—twee onder de ketting, die één draad bij elke pas vooruitgaat. Dit vormt zichtbare diagonale lijnen waar de verschillende kleuren kruisen, die de verschijning van nieuwe kleuren geven die van originele worden gemengd. De resulterende blokken van kleur herhalen verticaal en horizontaal in een onderscheidend patroon van vierkanten en lijnen die als een reeks worden bekend. De wet op de pers van 1746 heeft geprobeerd de strijders onder controle van de regering te brengen door de tartan en andere aspecten van de Gaelische cultuur te verbieden. Toen de wet in 1782 werd ingetrokken, was het niet langer een gewone jurk van de Schotse Hoogland, maar werd hij in plaats daarvan aangenomen als de symbolische nationale jurk van Schotland. Tot het midden van de 19e eeuw werden de hooglandtartans alleen geassocieerd met regio's of districten, en niet met een specifieke Schotse clan. Dit komt omdat tartan-design, net als andere materialen, door plaatselijke wevers voor lokale smaken werden geproduceerd en meestal alleen de natuurlijke kleurstoffen in dat gebied zouden gebruiken, omdat er geen chemische kleurstofproductie was en het vervoer van andere kleurstoffen over lange afstanden buitensporig duur was. De patronen waren gewoon verschillende regionale gecontroleerde-waspatronen, gekozen door de voorkeur van de gebruiker—op dezelfde manier als mensen tegenwoordig kiezen welke kleuren en patronen ze leuk vinden in hun kleding, zonder speciale verwijzing naar eigenaarschap. Pas in het midden van de negentiende eeuw werden er veel patronen gecreëerd en werden er kunstmatig banden gelegd met Schotse clans, families of instellingen die op een of andere manier geassocieerd waren (of gezien wilden worden) met een Schots erfgoed. De Victoriaanse penchant voor een geordende taxonomie en de nieuwe chemische kleurstoffen die toen beschikbaar waren, betekende dat het idee van specifieke patronen van heldere kleuren, of "jurk" tartans, kon worden gecreëerd en toegepast op een faux-nostalgisch uitzicht van de Schotse geschiedenis. Thans is tartan niet langer beperkt tot textiel, maar wordt het gebruikt op niet-geweven media, zoals papier, kunststoffen, verpakking en wandbekleding.