Originele verf "de transformatie" Raffaello Legpuzzel

De Transfiguratie is het laatste schilderij van de Italiaanse Hoge Renaissance-meester Raphael. In opdracht van kardinaal Giulio de Medici, de latere paus Clement VII (1523-1534), die was ontworpen als een altarstuk voor de Narbonne Cathedral in Frankrijk, werkte Raphael er aan tot zijn dood in 1520. Het schilderij illustreert de ontwikkeling van Raphael als kunstenaar en de culminatie van zijn carrière. Ongebruikelijk voor een afbeelding van de Transfiguratie van Jezus in de Christelijke kunst, wordt het onderwerp gecombineerd met een extra episode van de Gospels in het onderste deel van het schilderij. De transfiguratie staat als een bewering van de transformatieve natuur van de representativiteit[1]. Het ligt nu in de Pinacoteca Vaticana in Vaticaanstad. In december 1516 was de laatste datum van de commissie, Kardinaal Giulio de Medici, neef van Paus Leo X (1513-1521), ook de vice-kanselier en hoofdadviseur van Paus. Hij was voorzien van de legering van Bologna, de bisdom van Albi, Ascoli, Worcester, Eger en anderen. Vanaf februari 1515 omvatte dit de aartsbisschop van Narbonne[2]. Hij gaf opdracht tot twee schilderijen voor de kathedraal van Narbonne, de transformatie van Christus uit Raphael en de Raising van Lazarus uit Sebastiano del Piombo. Terwijl Michelangelo tekeningen voor laatstgenoemde werkzaamheden aanbood, deed Medici de rivaliteit weer opleven die een decennium eerder was begonnen tussen Michelangelo en Raphael, in de Stanze en Sistine Chapel[3]. Van 11 tot 12 december 1516 was Michelangelo in Rome om met paus Leo X en Kardinaal Medici de façade van de Basilica van San Lorenzo in Florence te bespreken. Tijdens deze bijeenkomst werd hij geconfronteerd met de commissie van de Raising of Lazarus en hij was hier aanwezig dat hij ermee instemde tekeningen voor de operatie te verstrekken, maar niet om het schilderij zelf uit te voeren. De commissie ging naar de vriend Sebastiano del Piombo van Michelangelo. Vanaf deze bijeenkomst zouden de schilderijen een symbool worden van een parapente tussen twee benaderingen van schilderwerk en tussen schilderkunst en beeldhouwkunst in de Italiaanse kunst.wikipedia.org