Orion Nebula Square Poster

Dit dramatische afbeelding biedt een peek in een holte van rokend stof en gas waar duizenden sterren zich vormen. Het afbeelding, genomen door de Advanced Camera for Surveys (ACS) aan boord van de Hubble Space Telescope van NASA, vertegenwoordigt het zwaarste uitzicht ooit genomen van dit gebied, de Orion Nebula. Meer dan 3.000 sterren van verschillende grootte staan in dit afbeelding. Sommige zijn nooit in zichtbaar licht gezien. Deze sterren bevinden zich in een dramatisch stof- en gaslandschap van plateaus, bergen en valleien, dat doet denken aan de Grand Canyon. De Orion Nebula is een afbeelding boek van stervorming, van de massieve, jonge sterren die de nevel vormen tot de pijlers van dicht gas die de huizen van ontluikende sterren kunnen zijn. De felle centrale regio is de thuisbasis van de vier forse sterren in de nevel. De sterren worden het Trapezium genoemd omdat ze in een trapezoïdpatroon zijn geplaatst. Het ultravioletlicht dat door deze sterren wordt ontketend, zorgt voor een holte in de nevel en verstoort de groei van honderden kleinere sterren. De sterren in de buurt van de Trapezium zijn nog steeds jong genoeg om er schijven van materiaal rond te hebben. Deze schijven worden protoplanetaire schijven of "proplyds" genoemd en zijn te klein om duidelijk in dit afbeelding te zien. De schijven zijn de bouwstenen van zonnestelsels. De heldere gloed linksboven komt uit M43, een klein gebied dat gevormd wordt door een massief ultraviolet licht van een jonge ster. Astronomen noemen de regio een miniatuur Orion Nebula omdat slechts één ster het landschap sculpeert. De Orion Nebula heeft vier van dergelijke sterren. Naast de M43 zijn er dichte, donkere pijlers van stof en gas die naar het Trapezium richten. Deze pijlers weerstaan erosie door het intense ultraviolet licht van Trapezium. Het gloeiende gebied rechts onthult bogen en bubbels die ontstaan wanneer stellaire winden - stromen geladen deeltjes die uit de Trapeziumsterren zijn uitgeworpen - botsen met materiaal. De zwakke rode sterren aan de onderkant zijn de myriade bruine dwergen die Hubble voor het eerst in de nebula in zichtbaar licht bespioneerde. Soms genoemd "mislukte sterren," zijn bruine dwergen koele voorwerpen die te klein zijn om gewone sterren te zijn omdat ze geen kernfusie in hun kernen kunnen onderhouden zoals onze zon doet. De donkerrode kolom hieronder, links, show een verlichte rand van de holtewand. De Orion Nebula is 1.500 lichtjaar verwijderd, de dichtstbijzijnde stervormende regio op aarde. Astronomeren gebruikten 520 Hubble afbeeldingen, in vijf kleuren genomen, om dit afbeelding te maken. Ze voegden ook foto's op de grond toe om de nevel te vullen. Het ACS-mozaïek bedekt ongeveer de zichtbare hoekgrootte van de volle maan. De opmerkingen van Orion zijn tussen 2004 en 2005 gemaakt. Credit: NASA, ESA, M. Robberto (Space Telescope Science Institute/ESA) en het Hubble Space Telescope Orion Treasury Project Team