pelicaan-33 dartbord

Pelikanen zijn echt een genus van grote watervogels die de echtgenoot en kinderen van Pelecanidae vormen. Zij worden gekenmerkt door een lange snavel en een grote keelzak voor het vangen van prooi, naast het weglekken van water uit het ontdopte materiaal voordat zij worden doorgeslikt. Ze hebben voornamelijk bleke plumage, met uitzondering van deze bruine en Peruaanse pelikanen. De biljetten, zakjes en schone huid in het gezicht van de meeste soorten worden vóór het broedseizoen helder gekleurd. De acht pelikaanse soorten die in hun leefomgeving leven, gebruiken een vleiende mondiale verdeling, die zich in het breedste gedeelte van de tropen tot deze gematigde zone uitstrekt, hoewel ze doorgaans niet voorkomen in het binnenoppervlak van Zuid-Amerika en in poolgebieden, samen met de open oceaan. Lang beschouwd als gerelateerd aan broedervogels, aalscholvers, tropicvogels, naast pelikanen, worden pelikanen nu beschouwd als het meest nauw verbonden met de schoenenwet naast hamerkop, en passen ze in de get Pelecaniformes. Ibises, lepels en herons zijn meer verre familieleden en zijn ook in dezelfde volgorde ingedeeld. Fossiele bewijzen van pelikanen dateren van minimaal 30 miljoen jaar en hebben nog steeds een snavel van een soort van de hedendaagse soort die uit de strata van Oligocene in Frankrijk wordt teruggewonnen. Men vermoedt dat ze in de Oude Wereld zijn geëvolueerd en zich hebben verspreid naar Amerika; dit komt tot uiting in de relaties binnen het genus, omdat de acht soorten in de Oude Wereld en in de "Nieuwe Wereld". Pelikanen herhaalden binnenwateren en zeewateren waar zij voornamelijk vissen voeden, en vangen ze op of dicht bij het wateroppervlak. Het zijn gregarieuze vogels, die in koppels zoeken, coöperatief winkelen en koloniaal vermenigvuldigen. Vier witachtige soorten zullen waarschijnlijk op de grond nestelen en vier bruine of grijze soorten nestelen voornamelijk in bomen. Het relatie tussen de pelikanen is de laatste tijd vaak omstreden geweest. De vogels zijn vervolgd omdat zij als concurrenten worden beschouwd die te maken hebben met commerciële en familievisserij. Hun populaties zijn door de vernietiging van het milieu, door verstoring naast milieuvervuiling, en bovendien zijn drie soorten doorgaans een bron van zorg voor de instandhouding. Ze gebruiken ook een lange geschiedenis die in verband wordt gebracht met culturele betekenis binnen de mythologie en binnen de Christelijke en heraldische iconografie.