Sheep Peak Lodge Tote Bag

De logo voor mythische Sheep Peak Lodge met een Dall's Sheep (Ovis dalli) op een hoge piek. De wetenschappelijke naam van de soort werd voor het eerst geldig gepubliceerd door William Healey Dall (1845-1927). Dall's schapen (Ovis dalli), meestal aangeduid als Dall-schapen, zijn inheems in het noordwesten van Noord-Amerika. Dall schapen zijn meestal allemaal wit van kleur, hoewel een paar zwarte haren op de staart zijn niet ongewoon. De witte vacht is een aanpassing, of speciale eigenschap die hen helpt te overleven. Dall-schapen verplaatsen zich meestal naar lagere hoogten in de winter, maar roofdieren zijn daar talrijker. De witte vacht helpt de schapen ongezien tegen de sneeuw te gaan door roofdieren. In de zomermaanden verandert de vacht niet van kleur, maar blijft wit. Ze zijn echter nog steeds beschermd, omdat ze zich verplaatsen naar steile en rotsachtige kliffen waar roofdieren moeilijk te volgen zijn. naar leisteen bruin.De schapen bewonen de subarctische bergketens van Alaska, het Yukon-territorium, het Mackenzie-gebergte in de westerne Northwest Territories en het noorden van British Columbia. Dall schapen zijn te vinden in een relatief droog land en proberen te verblijven in een speciale combinatie van open alpenruggen, weilanden en steile hellingen met extreem ruige grond in de directe omgeving, om te ontsnappen aan roofdieren die niet snel door dergelijk terrein kunnen reizen. De voornaamste roofdieren van Dall’s schaapjes zijn wolven, coyotes, zwarte beren en grizzly beren; golden eagles zijn roofdieren van de jongen. De schapen van Dall lopen een overlevingskoord, hoewel ze het vrij effectief doen. Ze hebben sinds het Pleistoceen in plaatsen zoals Alaska's Arctic Refuge gewoond. Mannelijke schapen hebben dikke krulhoorns. De vrouwen hebben kortere, slankere, licht gebogen horens. Mannetjes leven in bands die zelden associëren met vrouw groepen, behalve tijdens de paring seizoen in eind november en begin december. De lammeren worden in mei geboren. Alle hoefdieren lopen op hoeftenen. Hooves zijn gemaakt van keratine, die de teen botten omhult. Dall's schapen lopen op twee tenen, waardoor ze in de "even-tenen" groep hoefdieren vergelijkbaar met giraffen, herten en kamelen. Hooves zijn een andere aanpassing die Dall-schapen in staat stellen op rotsachtig, steil terrein te leven. Hun tenen zijn flexibel en kunnen zich aanpassen aan de ongelijke oppervlakken in hun berghabitats waar een zekere voet essentieel is. In de zomermaanden, wanneer er veel voedsel is, eten de schapen een grote verscheidenheid aan planten; voornamelijk grassen en zegge, samen met breedbladige planten en dwergwilgen. Het winterdieet is veel beperkter en bestaat voornamelijk uit droog, bevroren gras en rietstengels die beschikbaar zijn wanneer sneeuw wordt weggeblazen, korstmos en mos. Veel populaties bezoeken minerale likken in het voorjaar en reizen vaak vele kilometers om de grond rond de likken te eten. Schapen zullen vaak naar minerale likken reizen om grond te eten. Dit zijn meestal rotsachtige ontsluitingen waar hoge concentraties mineralen worden samengevoegd. Dit vult de mineralen aan die de schapen niet uit hun dagelijkse voeding van planten kunnen halen. De schapen van Dall hebben goed ontwikkelde sociale systemen. Volwassen rammen leven in groepen, of groepen, geassocieerd met ooiengroepen tijdens het paarseizoen. Omdat Dall-schapen zeer loyaal zijn aan hun sociale groep, hebben ze zeer specifieke thuisbereiken Na toetreding tot een sociale groep, zijn schapen nooit bekend om het te verlaten.