St Dominic Poster

Geboren in het oude Castilla, Spanje, werd hij getraind voor de priesterschap door een priester-oom, bestudeerde de kunsten en de theologie, en werd een kanon van de kathedraal in Osma, waar werd getracht het apostologische leven te doen herleven zoals beschreven in de wetten van de apostelen. Op een reis door Frankrijk met zijn bisschop kwam hij tegenover de toen virulente albigensiaanse ketterij in Languedoc. De Albigensianen (Cathari, "de puur") werden vastgehouden aan twee principes - één goed, één kwaad - in de wereld. Alle materie is kwaad—vandaar dat ze de Incarnatie en heiligdommen ontkenden. Om dezelfde reden hebben zij zich onthouden van voortplanting en hebben zij een minimum aan voedsel en drink genomen. De binnencirkel leidde wat sommigen beschouwden als een heldhaftig leven van zuiverheid en asceticisme dat niet gedeeld werd door gewone volgelingen. Dominic voelde de noodzaak voor de Kerk om deze ketterij te bestrijden en kreeg de opdracht om deel te nemen aan de voorwendselen tegen de kerk. Hij zag meteen waarom het preken niet succesvol was: de gewone mensen bewonderden en volgden de ascetische helden van de albigans. Het is begrijpelijk dat ze niet onder de indruk waren van de katholieke predikers die met paard en woon-werkverkeer reisden, bij de beste kinderen bleven en dienaren hadden. Dominic begon dus met drie Cisterciënzen een rondvliegend preken volgens het evangelie-ideaal. Hij heeft dit werk 10 jaar voortgezet, met succes voor het gewone volk, maar niet voor de leiders. Zijn mede-predikers werden geleidelijk een gemeenschap en in 1215 richtte hij een religieus huis in Toulouse, het begin van de Orde van Preachers (Dominicanen). Zijn ideaal, en dat van zijn Orde, was om organisch een leven te koppelen aan God, te studeren en te bidden in alle vormen, met een ministerie van Verlossing aan mensen door het woord van God. Zijn ideaal: contemplata tradere: "om de vruchten van de overpeinzing door te geven" of "om alleen van God of van God te spreken."