viool stropdas

VIOLIN-VOEG OM HET EVEN WELKE KLEUR AAN ACHTERGROND-viool toe, soms gekend als raadsel, is een houten koordinstrument in de vioolfamilie. De meeste violen hebben een holle houten romp. Het is het kleinste en hoogste instrument in de familie bij normaal gebruik. Kleinere vioolachtige instrumenten bestaan, met inbegrip van de violinpiccolo en de uitrusting viool, maar deze zijn vrijwel ongebruikt. Het viool heeft doorgaans vier snaren die in perfecte vijfde zijn afgestemd, en wordt meestal gespeeld door een boog over zijn snaren te tekenen, hoewel het ook kan worden gespeeld door de snaren met de vingers (pizzicato) te plukken en door de snaren met de houten kant van de boog (collegno) te strikken. Violins zijn belangrijke instrumenten in een breed scala van muziekgenres. Ze zijn het meest prominent in de Westerne klassieke traditie, zowel in ensembles (van kamermuziek tot orkesten) als in solo-instrumenten en in vele variëteiten van folkmuziek, waaronder landmuziek, bluegrass-muziek en jazz. Elektrische violen met vaste lichamen en piëzo-elektrische beitjes worden gebruikt in bepaalde vormen van rockmuziek en jazzfusie, waarbij de bekertjes in instrumentversterkers en luidsprekers zijn gestopt om geluid te produceren. Bovendien is het violine ontstaan in veel niet-Westerne muziekculturen, waaronder Indiase muziek en Iraanse muziek. Het naamvenster wordt vaak gebruikt ongeacht het type muziek dat erop wordt afgespeeld. Het viool werd voor het eerst gekend in het 16e-eeuwse Italië, met nog enkele wijzigingen die zich in de 18e en 19e eeuw hebben voorgedaan om het instrument een krachtiger geluid en een krachtiger projectie te geven. In Europa diende het als basis voor de ontwikkeling van andere sterke instrumenten die in Westerne klassieke muziek worden gebruikt, zoals de viola[1][2][3]. Met name de gewelddadige en verzamelaars prijzen de mooie historische instrumenten van de families Stradivari, Guarneri, Guadagnini en Amati van de 16e tot de 18e eeuw in Brescia en Cremona (Italië) en Jacob Stainer in Oostenrijk. Volgens hun reputatie heeft de kwaliteit van hun geluid de pogingen om het uit te leggen of gelijk te trekken ondermijnd, hoewel dit geloof wordt betwist.[4][5] Veel instrumenten zijn afkomstig van minder beroemde fabrikanten en nog steeds een groter aantal massaproductieve commerciële "handels-violen" afkomstig van de huisindustrie in bijvoorbeeld Saksen, Bohemia en Mirecourt. Veel van deze handelsinstrumenten werden voorheen verkocht door Sears, Roebuck en Co. en andere grootwinkelbedrijven. De delen van een viool zijn gewoonlijk gemaakt van verschillende soorten hout (hoewel elektrische violen in het geheel niet van hout gemaakt kunnen zijn, aangezien het geluid ervan niet afhankelijk is van specifieke akoestische kenmerken van de constructie van het instrument, maar veeleer van elektronische bedekking, versterker en luidspreker). Violens kunnen worden aangebonden met darmen, Perlon of andere synthetische of stalen snaren. Een persoon die violen maakt of herstelt, wordt een luier of violist genoemd. Een die bogen maakt of repareert, wordt een archetier of bowmaker genoemd.